۱۳۹۳ خرداد ۳۰, جمعه

رونویسی از شعر احمدرضا احمدی

حقیقت دارد تو را دوست دارم
 در این باران
می خواستم تو
 در انتهای خیابان نشسته
 باشی
 من عبور كنم
 سلام كنم
 لبخند تو را در باران
 می خواستم
 می خواهم
 تمام لغاتی را كه می دانم برای تو
 به دریا بریزم
 دوباره متولد شوم
 دنیا را ببینم
 رنگ كاج را ندانم
 نامم را فراموش كنم
دوباره در آینه نگاه كنم
 ندانم پیراهن دارم
 كلمات دیروز را
امروز نگویم
خانه را برای تو آماتده كنم
برای تو یك چمدان بخرم
 تو معنی سفر را از من بپرسی
لغات تازه را از دریا صید كنم
 لغات را شستشو دهم
 آنقدر بمیرم
 تا زنده شوم
 احمدرضا احمدی

هیچ نظری موجود نیست: