۱۳۹۵ اردیبهشت ۴, شنبه

امید کوکبی

این روزها ذهنم خیلی درگیر بدنهایی است که دارند تاوان پس می دهند.. تاوان دگراندیشی... بدنهایی که آزار دیده اند و تکیده و بیمار شده اند، اما به نمادی از قدرت دگراندیشی تبدیل شده اند. فوکو در کتاب تنبیه و مجازات از قدرتی یاد می کند که بر بدنها اعمال می شود، تا آن را تحت کنترل و انضباط اقتدارگونه درآورد. اما من در این بدنهای تکیده و بیمار قدرتی می بینم که همه آن قدرت تمامیت خواهی را که می خواهد آنها را به زیر سلطه ی انضباطی خویش درآورد، به سخره گرفته است. 
دیروزها عکس دکتر #‏علیرضا_رجایی را دیدیم تکیده و لاغر.. قبلتر بدن رنجور#‏عبدالفتاح_سلطانی، بعد بدن رنجور #‏حسین_رونقی_ملکی و حال بدن به سرطان نشسته ی دکتر #‏امید_کوکبی... بدنهایی که در سکوت بیمارگونشان قدرتمندند.
#FreeOmid

هیچ نظری موجود نیست: