۱۳۸۹ تیر ۲, چهارشنبه

لوح



لوحی ست کهنه

بِسوده

که اینک!

بنگرید!

که اگر چند آلوده ی چرک وخونِ بسی جراحات است

از رحم و دوستی سخن می گوید و

پاکی.

و حالا شروع شد. ازین پس ، این جا خانه ای خواهد بود در گشوده به روی دوستان . تا با هم بخوانیم و صدای یکدیگر را بشنویم.

هیچ نظری موجود نیست: